Grín og glens

Rétt fyrir hvítasunnu hringir roskinn maður á Raufarhöfn í son sinn í
Reykjavík og segir “mér finnst leiðinlegt að eyðileggja svona fyrir þér
daginn, en ég verð að segja þér að við mamma þín erum að skilja. Ég er búinn
að fá nóg eftir fjörtíu og fimm ömurleg ár.”

“Pabbi hvað er eiginlega hlaupið í þig?” hrópar sonurinn í símann .

“Við þolum ekki lengur að sjá hvort annað” segir gamli maðurinn.
“Við erum komin með ógeð hvort á öðru. Mér verður illt þegar ég tala um þetta
svo ég bið þig að hringja í hana systur þína í Hafnarfirði og segja henni
frá þessu.”

Sonurinn alveg í rusli, hringir í systur sína sem tryllist

“Þau fara ekkert
að skilja á meðan ég fæ einhverju ráðið” öskrar hún í símann “láttu mig sjá um þetta.”

Hún hringir samstundis norður á Raufarhöfn og hrópar á gamla manninn föður sinn.
“Láttu þér ekki detta það í hug að þið farið að skilja. Og gerðu enga
vitleysu fyrr en ég er komin til ykkar. Ég hringi í hann bróður minn og svo
komum við bæði til ykkar annað kvöld .

Og enga vitleysu - Heyrir þú það!”
Og með það leggur hún tólið á.

Gamli maðurinn leggur tólið á snýr sér að konu sinni og segir

“Jæja þau verða þá hjá okkur núna á hvítasunnunni. Hvað getum við eiginlega
sagt þeim svo þau komi til okkar á jólunum?” ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Afi og amma sátu saman í stofusófanum. Þau sögðu yfirleitt ekki mikið við hvort annað nema þegar þau þurftu að nöldra yfir einhverju . Þess í stað sátu þau þegjandi og létu tímann líða. Skyndilega slær amma afa utan undir með flötum lófa . Afa er brugðið og horfir í forundran á ömmu Þegar hann hefur jafnað sig spyr hann: “Hvað átti þetta að þýða?” Amma svarar ofur rólega: “Þetta er fyrir að hafa aldrei veitt mér almennilegt kynlíf í öll þau 60 ár sem við höfum verið saman frá fermingaraldri . Bara alltaf þetta sama lélegasta kynlíf í heimi.” Afi þegir niðurlútur og skömmustulegur. Að nokkrum tíma liðnum slær hann ömmu utan undir með flötum lófa . Amma hrekkur við og spyr: “Hvað er að þér maður? Ertu orðinn vitlaus? Hvað á þetta að þýða?” Afi svarar: “Þetta er fyrir að þú skulir þekkja muninn.” ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Guðmundur og Geirþrúður bjuggu í huggulegri íbúðarblokk eldri borgara í Hafnarfirði. Þau urðu hissa þegar drepið var á dyr hjá þeim skömmu fyrir miðnætti eitt mánudagskvöldið. Guðmundur fór til dyra og við dyrnar var stór og grimmdarlegur maður sem starði á hann.

„Ó, þetta er hræðilegt. Nú verð ég rændur og missi alla peningana mína,” hrópaði Guðmundur og reif í hárið á sér.

„Ég er enginn ræningi,” urraði maðurinn hneykslaður. „Ég er nauðgari!”„Guði sé lof,” sagði Guðmundur og andaði léttar.

„Þrúða mín, þetta er til þín!” ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Eiginkonan benti mér inn um glugga hjá nágrönnunum, þar sem þau voru að kela og kyssast .

“Af hverju gerir þú þetta aldrei?” spyr konan.

“Ég væri alveg til í að gera þetta, … en ég þekki hana bara ekkert,” svaraði ég

,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Hjónin sátu og ræddu um lífið og dauðann . Þar kom að eiginmaðurinn sagði að hann vildi ekki að sér væri haldið lifandi með tækjum og fljótandi næringu . Eiginkonan brást skjótt við, slökkti á sjónvarpinu og hellti niður bjórnum hans . ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Íri nokkur að nafni Murphy fór til læknis eftir langvarandi veikindi .
Læknirinn skoðaði hann vel og vandlega, þegar skoðuninni var lokið dæsti hann og sagði. Ég hef slæmar fréttir að segja þér, þú ert með krabbamein sem verður ekki læknað . Þú átt ekki nema tvær vikur eftir ólifaðar, mánuð í mestalagi. Murphy tók fréttunum að sjálfsögðu illa, en þar sem að hann var jarðbundinn maður var hann fljótur að jafna sig.

Hann fór fram þar sem að sonur hans beið eftir honum. Murphy sagði við hann, sonur sæll, við Írar höldum upp á hlutina hvort sem að gengur vel eða illa.
Í þetta skipti ganga þeir mjög illa. Ég er með krabbamein og á skammt eftir ólifað. Förum nú á pöbbinn og fáum okkur nokkra bjóra .

Eftir fjóra bjóra voru feðgarnir orðnir aðeins kátari. Þeir hlógu og drukku meiri bjór og skemmtu sér bara mjög vel. Nokkrir vinir Murphys gamla komu nú að borðinu hjá þeim og spurðu hvað þeir væru að halda upp á. Murphy sagði að þeir Írar héldu bæði upp á það góða og slæma og í þetta skiptið væri það slæmt þar sem hann ætti stutt eftir. Vinirnir urðu að sjálfsögðu furðulostnir og spurðu hvað það væri sem hrjáði hann. Murphy sagði að hann væri nýkominn frá lækninum sem hefði greint hann með alnæmi og hann ætti bara tvær vikur eftir. Félagarnir fengu sér nokkra bjóra með Murphy til að samhryggjast honum og tíndust svo burtu þegar leið á kvöldið .

Þegar vinirnir voru allir farnir hallaði sonurinn sér að Murphy og sagði, pabbi, ég hélt að þú værir með krabbamein, en þú sagðir vinum þínum að þú værir að deyja úr alnæmi? Murphy svaraði, ég er með krabba sonur sæll, ég vil bara ekki að neinn af þessum andskotum fari að ríða mömmu þinni þegar ég er farinn
. ,,,,mér sdatt þetta svona í hug,,,,

Tvær frúr í Hafnarfirði komnar af léttasta skeiði, brugðu sér dag einn í óperuna .

Uppi á sviðinu stóð tenórinn í níðþröngum brókum og var að enda við aríuna með glæsibrag, þegar önnur frúin snýr sér að hinni og segir í hrifningu :

“Mikil er sú náðargjöf sem hann er gæddur.”
“Fáðu mér kíkinn,” segir hin og virðir fyrirbrigðið fyrir sér smástund, þangað til hún segir með vonbrigðahreim í röddinni :

“Nei, ég held að þetta sé bara felling í buxunum. ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Á eftirliti einn daginn, tók lögreglan í Kópavogi eftir allsberum Hafnfirðingi á röltinu á Reykjavíkurveginum.
Þeir stoppuðu hann og spurðu hvað í ósköpunum hann væri að gera á gangi, allsber, á leiðinni til Reykjavíkur.
“Það er löng saga,” segir Hafnfirðingurinn þreytulega.
“Við erum ekkert að flýta okkur,” segja lögregluþjónarnir.
“Sko, ég hitti geðveikt flotta gellu á Fjörukránni fyrir svona þremur tímum,” byrjar Hafnfirðingurinn, “við byrjuðum að spjalla og ákváðum eftir nokkur glös að kíkja heim til hennar. Við byrjuðum að kela og knúsa og á endanum vorum við komin úr öllum fötunum. Þá lagðist hún á bakið og sagði:,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Gakktu í bæinn…” ,,,, mér datt þetta svona í hug,,,,

Hún: ”Hafið þér heyrt að Sigurður var fluttur á sjúkrahús?”.

Hann: ”Það getur ekki verið. Ég sá hann á Hótel Borg í gærkvöldi og þá var hann að dansa við ljómandi fallega stúlku” .



Hún: ”Já, það er rétt. Konan hans sá það líka!”. ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Hjónin höfðu verið gift í 40 ár og þegar þau ætluðu að halda uppá það varð þeim illilega sundur orða . Rifrildið var svo alvarlegt að eiginmaðurinn öskraði á konu sína og sagði;

”Þegar þú deyrð læt ég setja áletrun á legsteininn; “Hér liggur kona mín - köld eins og alltaf.”

“Jæja?” sagði konan enn reiðari, “Þegar þú deyrð læt ég grafa á legsteininn þinn “Hér liggur maðurinn minn - Loksins orðinn stífur.” ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,
.

Ekki borgar sig nú að standa í því að eiga krakka á gamals aldri !!!!
Jónas og Magga tóku upp á því þegar þau voru komin vel yfir sextugt að fara til læknis, fá frjósemislyf og áður en langt um leið, þá varð Magga ólétt og átti lítið barn.
Þegar Magga og Jónas voru komin heim með litla barnið, þá komu vinir þeirra og ættingjar til að sjá þetta litla undur. Magga gaf þeim kaffi og sagði þeim að barnið væri sofandi og þau mættu sjá það þegar það vaknaði.
Góð stund leið og einhver spurði hvort ekki væri kominn tími til að sýna barnið.

“Nei, ekki ennþá,” svaraði Jónas.
Enn leið langur tími og þá spurði einhver hvort hann mætti ekki sjá barnið, en Magga sagði að það væri ekki hægt. Gesturinn spurði af hverju.

“Barnið er sofandi,” svaraði Magga“.
“Getum við ekki fengið að sjá það þó það sofi?” spurðu gestirnir.
“Nei, við verðum að bíða þangað til það fer að gráta,” sagði Jónas gamli.
“Af hverju?” spurðu gestirnir forviða.“
“Af því við munum ekki hvar við létum það ,” Sögðu Magga og Jónas.“ ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Hafnfirðingur nokkur fór á hótel á Akureyri .
Þegar burðarstrákurinn og Hafnfirðingurinn fóru inn í lyftuna varð Hafnfirðinginum að orði ,
”Sko þótt ég sé úr Hafnarfirði þá fatta ég nú samt alveg að þú ert að láta mig fá minnsta herbergið hér á hótelinu.” ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Gömul hjón eru í mat hjá kunningja fólki sínu. Eftir matinn fara konurnar
inn í eldhús að spjalla en karlarnir sitja áfram í stofunni.
“Við fórum á frábæran veitingastað í gærkvöld sem þið verðið að prófa,”
segir annar þeirra allt í einu.
“Og hvað heitir hann?” spyr hinn.
Hann verður hugsi smá stund og getur bara ekki munað nafnið á
veitingastaðnum. Loks segir hann: “Æj, hvað heita aftur blómin þarna…”
“Túlipanar?” spyr hinn.
“Nei,” segir hann, “maður gefur þau oft þeim sem maður elskar.”
“Rósir?”
“Hmmm,” hugsar hann, “nei, ekki það. Er ekki eitthvað annað blóm sem maður
gefur stundum þeim sem maður elskar?”
“Jú,” segir hinn, “Liljur”.
“Akkúrat, það var það. Takk,” segir hann og snýr sér í átt að eldhúsinu:
“Lilja mín, hvað hét aftur veitingastaðurinn sem við fórum á í gær?” ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

“Halló?”
“Hæ, elskan, þetta er pabbi, er mamma þarna?”
“Nei, pabbi, hún er uppi í svefnherbergi með Kalla frænda”
Eftir stutta stund segir pabbi: “En þú átt engan Kalla frænda, elskan!”
” Jú víst, og hann er uppi í herbergi með mömmu núna!”
“Hmm. allt í lagi, gerðu þetta fyrir pabba: Leggðu frá þér símann, bankaðu á svefnherbergisdyrnar og kallaðu til mömmu og Kalla frænda að þú hafir séð bílinn hans pabba koma heim?
“Allt í lagi, pabbi!”
Nokkrum mínútum síðar kemur stúlkan aftur í símann:
“Ég gerði eins og þú sagðir, pabbi”
“Og hvað gerðist?” spyr hann.
“Mamma stökk allsber fram úr rúminu og hljóp öskrandi út úr herberginu en hrasaði í mottunni og datt út um gluggann, hún liggur hreyfingarlaus úti í garði núna. . . .”
” Guð minn góður, hvað með Kalla frænda?”
Hann stökk allsber út úr rúminu og stökk út um gluggann og lenti í sundlauginni. Verst að þú lést tæma hana um helgina til að láta þrífa hana. Hann liggur þar steindauður!”* * * löng þögn * * *
* * * lengri þögn * * *

Svo segir pabbi,:
“Sundlaug . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Er þetta ekki 555-2775??” ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Hjónin höfðu verið að rífast við morgunverðarborðið og það var hiti í fólki. Eiginmaðurinn stóð upp öskureiður og hreytti í konu sína “Og svo ertu léleg í rúminu líka,” og svo stormaði hann út í fússi og fór í vinnuna .

Í vinnunni fór hann að sjá eftir því hvað hann hafði verið hryssingslegur við konuna og hringdi heim til að biðjast afsökunar .

Síminn hringdi oft og lengi áður en eiginkonan ansaði og maðurinn spurði hvað hefði tafið hana við að svara.

Eigninkonan sagðist hafa verið í rúminu .

“Hvað varstu að gera rúminu á þessum tíma dags?” spruði maðurinn hissa.

“Leita eftir áliti fleiri aðila.” ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Hrein og fersk eftir sturtu, stóð hún framanvið spegilinn, og virti fyrir sér brjóstin á sér og að vanda kvartaði hún yfir því hvað þau eru smá! Í stað venjulega svarsins um að brjóstin á mér væru ekkert smá, breytti maðurinn minn út af venjunni og kom með tillögu .

“Viljir þú að brjóstin stækki, skaltu daglega nudda salernispappír á milli þeirra í nokkrar sekúndur. ”

Þar sem að ég vildi reyna hvað sem væri, sótti ég mér blað af salernispappír og stóð síðan framan við spegilinn, nuddandi því á milli brjóstanna minna.

“Hvað þarf ég að gera þetta oft” Spurði ég .

“Þau munu vaxa þeim mun meira sem þú gerir þetta oftar,” svaraði kallinn minn .

Ég hætti.
“Trúirðu því virkilega að mér nægi að nudda klósettpappír á milli brjóstanna daglega til þess að fá þau til að stækka?”

Án þess að líta upp svaraði hann,
“Það virkaði á rassinn á þér, ekki satt?”

Hann lifir enn og með mikilli sjúkrameðferð getur verið að hann gangi á ný, jafnvel þótt hann muni áfram fá sína næringu um strá.

Heimski, heimski karl. ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Ég held að eitthvað alvarlegt ami að mér,“ sagði Guðmundur við lækninn sinn mjög áhyggjufullur og kveið ákaflega niðurstöðu læknisskoðunarinnar. „Annað eistað á mér er orðið blátt á litinn.“ Læknirinn skoðaði Guðmund vandlega og komst að þeirri niðurstöðu að það yrði að fjarlægja eistað til að bjarga lífi hans. Læknirinn var þó góða stund að sannfæra Guðmund um nauðsyn þess. Tveimur vikum eftir aðgerðina kom Guðmundur aftur og sagði skelfdur við lækninn að nú væri hitt eistað orðið blátt. „Við neyðumst til að nema það í burtu líka,“ sagði læknirinn alvarlegur á svip. „Annars geturðu dáið.“Tvær vikur liðu og enn var Guðmundur mættur til læknisins. „Nú hlýtur eitthvað hryllilega alvarlegt að ama að mér því lillinn er orðinn kolblár á litinn,“ sagði Guðmundur á barmi taugaáfalls. Læknirinn skoðaði hann vandlega og felldi síðan þann dóm að ef Guðmundur ætlaði að halda lífi yrði að skera vininn af. „Hvernig fer ég að því að pissa ef þú skerð hann af,“ kveinaði Guðmundur. „Við setjum bara plastslöngu í staðinn,“ sagði læknirinn hughreystandi.Síðan fór Guðmundur í aðgerðina og allt gekk vel. Innan nokkurra vikna var hann þó, enn og aftur, mættur á skrifstofu læknisins. Nú var hann reiðilegur á svip.„Læknir, plastslangan er orðin blá! Hvað er eiginlega í gangi?“ Læknirinn fórnaði höndum af undrun og tók til við að rannsaka Guðmund. „Hmmmm,“ sagði hann eftir smástund. „Getur verið að gallabuxurnar þínar láti svona mikinn lit?“ ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Ef þú vilt einhvern sem borðar allt sem þú setur á borð fyrir hann og segir aldrei að þetta sé nú ekki jafn gott og hjá mömmu…
…fáðu þér hund.

Ef þú vilt einhvern sem fer út með þér hvenær sem þú vilt, hvenær sem er og eins lengi og þú vilt…
…fáðu þér hund.

Ef þú vilt einhvern sem aldrei snertir fjarstýringuna, er sama um enska boltann og vill alveg sitja hjá þér á meðan þú ert að horfa á rómantískar bíómyndir…
…fáðu þér hund.

Ef þú vilt einhvern sem nægir að fara í rúmið með þér til að hlýja þér á fótunum og þú getur ýtt niður á gólf ef hann hrýtur…
…fáðu þér hund.


Ef þú vilt einhvern sem gagnrýnir þig aldrei, er slétt sama um hversu lagleg, feit, grönn, gömul eða ung þú ert og virðist hlusta af athygli á hvert orð sem þú segir; og elskar þig skilyrðislaust…
…fáðu þér hund.

Hins vegar!
Ef þú vilt einhvern sem gegnir þér aldrei, tekur varla eftir því þegar þú kemur heim, skilur óhreinindi eftir sig út um allt, kúgar þig gjörsamlega, er úti langt fram á nótt, kemur heim rétt til að borða og sofa og virðist sannfærður um að þú hafir einungis verið sköpuð til að gera honum til geðs…
…þá skaltu fá þér kött!

Þið hélduð að ég ætlaði að segja EIGINMANN?
Ég veit alveg að það passar, en…
,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Það var í kjötborðinu í Hrísalundi á Akureyri, að þangað kom gömul kona sem við skulum kalla Viggu. Í kjötborðinu var við afgreiðslu strákur sem við skulum kalla Pétur.
Pétur var ansi fljótur að hugsa og snöggur til svars.
Vigga gamla snýr sér að Pétri og segir: Áttu ferskan Móa kjúkling strákur ?
Pétur sem ekki er viss um ættfræði kjúklinganna í kjötborðinu tekur upp kjúkling brosandi og sýnir Viggu gömlu og segir það gæti nú verið að þessi væri frá Móum.
Vigga gamla segir snúðu afturendanum að mér svo ég geti athugað málið. Forvitinn gerir Pétur það sem Vigga gamla biður hann um, og Vigga gamla lyftir upp afturendanum á kjúklingnum,treður hendinni inn gramsar smá stund og segir svo : Nei þetta er EKKI Móakjúklingur ! Þessi er frá Ísfugli !
Það hlýtur að vera til Móakjúklingur, viltu athuga hvort hann sé ekki fyrir innan?
Pétur gerir eins og Vigga gamla segir og nær í annan kjúkling fyrir innan og kemur með hann fram.
Vigga gamla leikur sama leikinn við þann kjúkling og fyrri kjúklinginn. Hnussar og biður strák að athuga hvort það sé örugglega ekki til Móakjúklingur fyrir innan.
Pétur gerir það og allt við það sama, gamla gramsar í afturendanum og hnussar.
Pétur furðar sig á þessu hjá kerlingunni , og þar sem það er byrjuð að myndast röð af kúnnum og eintómt vesen á kerlingunni , segir strákur : Geturðu ekki bara tekið þennan? Skiptir nokkru hvaðan þeir eru ?
Kerling hvessir augun á Pétur og segir höstuglega : Hvurslags er þetta strákur, hverra manna ert þú eiginlega ?
Strákur var fljótur til, snýr afturendanum í Viggu gömlu og segir viltu ekki bara athuga það líka !! ?????


,,,, mér datt þetta svona í hug,,,,

Jónas 92 ára og Magga 89 ára búa á elliheimili og eru upp með sér að hafa ákveðið
að gifta sig Þau fara í smá gönguferð til að ræða brúðkaupið og á leiðinni
fara þau fram hjá Apótekinu.. Jónas stingur upp á því að þau kíki
þar inn, sem þau og gera.

Jónas heilsar manninum við afgreiðsluborðið og spyr hann hvort hann sé
eigandinn. Maðurinn segir svo vera.

Jónas: Við erum að fara að gifta okkur. Selurðu nokkuð hjartalyf?
Apótekari: Að sjálfsögðu
Jónas: Hvað með blóðrásarlyf?
Apótekari: Allar tegundir
Jónas: Hægðalosandi?
Apótekari: Auðvitað
Jónas: Þarmaflóruleiðréttandi?
Apótekari: allar gerðir
Jónas: Lyf gegn minnistapi, elliglöpum og Alzheimer?
Apótekari: Mesta úrvalið í bænum!
Jónas: Hvað með vítamín, svefntöflur, tannlím og lyf sem slá á Parkinsons?
Apótekari: Jú, vissulega, allt af þessu… þetta er nú apótek.
Jónas: Lyf við brjóstsviða, bakflæði, þvagleka og saurleka?
Apótekari: Jú, allt við þessu
Jónas: En hjólastóla, hækjur, stafi, göngugrindur og svoleiðis?
Apótekari: Jú, allar stærðir og kraftmestu tækin.
Jónas: Fullorðins bleyjur?
Apótekari: Jamm
Jónas: Heyrðu, þá ætlum við að vera með gjafalistann okkar hjá þér. ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Þegar vinkonurnar Villa og Silla voru að skipta um föt í heilsuræktinni rak Villa upp stór augu horfði á vinkonu sína og spurði

“Hvenær fórst þú að ganga í boxer karlmanns nærbuxum
“Það get ég sagt þér,” svaraði Silla , “22 febrúar en þá fann Ólafur svona buxur í hanskahólfi bílsins okkar og ég er enn að vandræðast með sannfærandi útskýringu á tilkomu þerra.” ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Ljóskan hringdi í vinkonu sína og sagði; “Eg hitti mann í dag sem var svakalega hrifinn af fóðrinu innan á frakkanum sínum. ”

“Hvernig lýsti það sér,” spurði vinkonan?

“Hann stóð fyrir framan mig og fletti frá sér frakkanum trekk í trekk en var ekki í neinum fötum innan undir honum..” ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Maður einn sagði samstarfskonu sinni að hár hennar ilmaði vel . Þá stormaði konan til framkvæmdastjórans og kvartaði yfir kynferðislegu áreiti .
Það er nú ekki kynferðislegt áreiti þótt maðurinn segi að það sé góð lykt af hárinu þínu .
Jú ,jú hann er dvergur ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,

Ungur bóndi, ógiftur bauð einni Reykjavíkurmær í heimsókn á bóndabýlið sitt og sýndi henni það og gekk með henni út að girðingu þar sem hestar voru á beit . Þá fór graðfoli uppá meri þar. Þá leit bóndinn hýru auga til stúlkunnar og sagði. Þetta langar mig líka til að gera! Þá svaraði stúlkan. Er það nokkuð vandamál, átt þú ekki merina ,,,,mér datt þetta svona í hug,,,

Hjónin voru komin uppí, enda klukkan að verða tólf . Eigum við að gera do do sagði maðurinn . Hún var nú ekki upplögð þetta sinn , og þar kom að maðurinn stóð uppúr rúminu og byrjaði að klæða sig . Hvert ert þú að fara spyr eiginkonan. Fyrst þú villt það ekki er ég farin út, það eru fleiri fiskar í sjónum, svo ég þarf ekkert að vera að dorga á stað sem ekkert fiskast. .

Já það getur nú verið sagði konan, en það getur nú veri erfitt fyrir þig að veiða eitthvað með þessu litla priki.

,,,,mér datt þetta svona í hug,,,,