Úr Tjónaskýrslum

Úr tjónaskýrslum
...við byrjuðum að taka U-beygju en þurftum að bíða eftir að bílarnir sem komu úr gagnstæðri átt væru farnir en eftir nokkurra sekúndna bið klessir bíll inn í okkur og flaug hausinn á mér í andlit bílstjórans...
Hún kveður tennur í neðri gómi hafa skekkst við áreksturinn en að sjálf hafi hún rétt tennurnar með handafli og síðan farið til tannlæknis sem hafi verið ánægður með handverkið og taldi tennurnar sem óðum að festast...
Ég rakst á kyrrstæðan vörubíl, sem var að koma úr hinni áttinni.
Ég hélt að bílglugginn væri opinn, þangað til ég hafði stungið höfðinu út um hann.
Ég sagði lögreglunni að ég væri ómeiddur, en þegar ég tók ofan hattinn komst ég að því að ég var höfuðkúpubrotinn.
Það kom bara ósýnilegur bíll, rakst á mig og hvarf.
Ég sá að gamli maðurinn mundi aldrei hafa það yfir götuna og keyrði því á hann.
Ég var búinn að keyra í 40 ár, þegar ég sofnaði við stýrið og lenti í slysinu.
Sá fótgangandi stóð og vissi ekkert í hvora áttina hann átti að fara svo ég keyrði yfir hann.
Ég var á leiðinni til læknisins, þegar púströrið datt aftur úr mér.
Ég var að reyna að drepa flugu og keyrði þarna á símastaurinn.
Hinn bíllinn keyrði beint á mig, án þess að gefa neitt merki um hvað hann ætlaði að gera.
Það bakkaði trukkur í gegnum rúðuna á mér og beint í andlitið á konunni.
Maðurinn var allsstaðar á veginum, ég varð að taka heilmargar beygjur áður en ég rakst á hann.
Ég beygði frá vegbrúninni, rétt leit á tengdamömmu og hentist út á veginn hinum megin.